شعر عشق محمد (ص) از سوران کردستانی
شعله عشق محمد در دلم آتشفشان
گشته يادش عنبرافشان بر سرير ملك جان
***
مرغ دل پر مي كشد سوي مدينه با شتاب
تا گزيند مأمني در ساحت شاه جهان
***
يا الهي كي شود من راهي بطحا شوم
ره سپارم سوي تو با عاشقان همداستان
***
رو نهم بر مدفن فخر دو عالم با اميد
تا كه بيند اشك شوقم را خديو ملك جان
***
سر نهم بر آستانش تا گشايم راز دل
شكوه‌ها گويم ز جور اين سراي بي‌امان
***
پس بياسايم دمي در محضر سالار دين
مژده گيرم از شفاعت زآن رسول مهربان
***
يا محمد ! باب رحمت ! ای طبيب درد عشق !
جان فدايت پير من؛ ای سيد هر دو جهان !
***
گشته نامت زيب خلقت از ازل تا به ابد
دين تو جاويد ماند تا دم آخرزمان
***
يا رسول‌اللَه چه گويم از فشار درد و رنج
كردم و محرومم و غالب شده غم بر توان
***
غرقه شد در اشك چشمم از خيال كوي تو
تاب اين هجران ندارم اي حبيب انس و جان
***
سرورم چشم انتظارم تا فراخواني مرا
من پناهي جويم از تو؛ سائلم از خود مران
***
اي حبيب خالق عالم تو خود داني كه من
جز گل گلزار آلت گل نجويم در جهان
***
تا كه نورافشان شود مهر فروزان در افق
تا برافروزد مه تابان چراغ آسمان
***
سنت و قرآن تو پاينده بادا هر زمان
از ثنايت گشته (سوران) شادمان و جاودان
سوران کردستانی – دی ماه 1383 شمسي