نمايشگاه های كردستان‌شناسی دكتر سوران كردستانی در خلال سالهای 1372 تا 1376 شمسی ‌

از سال 1372 شمسي به بعد؛ تصميم گرفتم كه براي اولين بار در كردستان؛ نتايج فعاليتهاي فرهنگي خويش را در معرض ديد عموم مردم قرار دهم. تا پيش از آن زمان؛ نه در ميان كردان و نه در ميان ديگر اقوام و ملل خاورميانه مرسوم نبوده‌ است كه محققي يا نوسنده‌اي كار نمايشگاهي انجام دهد و آثار و نتيجه فعاليتهاي فرهنگيش را به معرض ديد همگان بگذارد. من اين نوآوري را از فكر به مرحله عمل كشاندم و در سخت‌ترين شرايط اجتماعي و مالي كه كوچكترين كمك نهادهآدي موظف دولتي همچون ارشاد؛ و يا حمايتهاي مالي مردمي را در اختيار نداشتم؛ دست به كاري زدم كه حيرت همگان را برانگيخت و سيل خروشان بازديد كنندگان را از شهرها و روستاهاي كردستان به سوي نمايشگاههاي من روان ساخت.

بدينسان در خلال پنج سال؛ از 1372 تا 1376 شمسي؛ موفق شدم كه ده نمايشگاه از آثار و نتايج فعاليتهآي فرهنگي ـ علمي خويش ترتيب دهم و موضوعات فرهنگي گوناگوني همچون دين وزبان وآداب و رسوم و .. را به ميان مردم كوچه و بازار بكشانم و از همه بالاتر؛ جوانان كرد را با هويت فرهنگي و سامان درازدامن ميراث پيشينيانشان آشنا سازم و در حد مقدور آنان را با گوشه‌هايي برجسته از تاريخ تمدن و فرهنگ سرزمين مادريشان مأنوس سازم.

اما در طول اين پنج سال مرارتهاي فراواني به جان خريدم و رنجها كشيدم و حرفها شنيدم و خون دلها خوردم. جمع اندكي ـ خناسان وسوسه‌گر ـ همچون گذشته نسبت به من حسادت مي ورزيدند و كارهايم را به زير سوال مي بردند. جمع اندك ديگري اساسا اينگونه كارهاي فرهنگي را رجعت به قهقراء و كهنه‌پرستي مي دانستند. ولي در هرحال؛ قريب به اتفاق بازديد كنندگان؛ كارهايم را مفيد و روشنگر و ارزشمند تلقي مي كردند و آن را اقدامي در راستاي تنوير افكار عمومي و ارتفا بخشيدن به سطح فرهنگ جامعه؛ و يك نوع نوآوري جالب و دلسوزانه رقم مي زدند.

يكي از خصوصيات اين نمايشگاهها آن بود كه بازديد كنندگان را به انديشيدن درباره اغلب موضوعات فرهنگي و اجتماعي وا مي داشتم و نكات مثبت و منفي فرهنگي كرد را انعكاس مي دادم.

از ميان ديگر خصوصيات مثبت اين نمايشكاهها مي توان به مردمي بودن آن اشاره نمود. براي نمونه؛ همواره از ياري و همراهي جوانان كرد شهرها و روستاهاي كردستان در جهت برپايي و برگزاري نمايشگاهها استفاده مي كردم و معتقد بودم كه كار دسته‌جمعي فرهنگي را مي بايستي به جوانان آموخت و لازم است آنان در اينگونه امور مشاركت فعال داشته باشند. لذا گروهي از جوانان فرهنگ دوست كرد در امر برپايي اين نمايشگاهها يار وياور من بودند. در همينجا شايسته است نا آنجا كه حافظه‌ام مدد مي كند؛ با ذكر نام تني چند؛ از آن ياران روشن‌روان و فداكار و دلسوز قدرداني نمايم:

سركار خانم آرزو اسماعيل‌پوري؛ همكار اغلب نمايشگاههايم.
جناب آقاي رامين محبي؛ مدير داخلي اغلب نمايشگاههايم.
سركار خانم گلاويژ اسماعيل‌پور مهابادي.
سركار خانم مهين سعيد‌پور سنندجي..
سركار خانم فرح اسماعيل‌پورمهابادي.
سركار خانم ماهي اسماعيل‌پورمهابادي.
جناب آقاي رحمن آواره مهابادي.
جناب آقاي عثمان ملك زاده مهابادي.
جناب آقاي ملا سيد خضر بلكامه مهابادي.
جناب آقاي محي‌الدين اسماعيل‌پوري مهابادي.
جناب آقاي انور اسماعيل‌پوري مهابادي.
جناب آقاي عزيز اسماعيل‌پوري مهابادي.
سركار خانم ويدا سنندجي.
سركار خانم بيگدار عليپناه سنندجي.
جناب آقاي خبات عليپناه سنندجي.
جناب آقاي فاضل شوكتي سردشتي.
بانو نازنين اسماعيل‌پوري مهابادي.
سركار خانم اوين اسماعيل‌پوري مهابادي.
سركار خانم چنور فريور سنندجي.
آقاي شاهو فريور مهابادي.
سركار خانم سيران اسماعيل‌پوري مهابادي.
سركار خانم كژال اسماعيل‌پوري مهابادي.
جناب آقاي رامين شيخ‌ الاسلامي سنندجي.
جناب آقاي كامبيز قمري ديواندر‌ه‌اي.
جناب آقاي جمال زارع سنندجي.
جناب آقاي پيمان كهربايي سنندجي.
جناب آقاي بابك غيابي سنندجي.
جناب آقاي فردين حميدي سنندجي.
جناب آقاي فرزاد داودي سنندجي.
جناب آقاي اردشير ثباتيان سنندجي.
جناب آقاي مهرداد نيك‌خواه سنندجي.
سركار خانم ليلا اشرافي سنندجي.
سركار خانم سحر جواد‌پور سنندجي.
سركار خانم مهوش تقي‌پوريان سنندجي.
سركار خانم شهلا روحاني سنندجي.
جناب آقاي ناصر فاصل‌زاده مهابادي.
جناب اقاي محمد امين خليلي مهابادي.
حاجيه خانم پروانه امام ‌پناه سنندجي.
سركار خانم مهوش سارايي سنندجي.
جناب آقاي بيتوشي مهابادي.
جناب آقاي مامشاد قاضي مهابادي.
جناب آقاي حاتم اسماعيل‌پوري نقده‌اي.
جناب آقاي محمود آلي مهابادي.
جناب آقاي خالق خليلي مهابادي.
جناب آقاي كاوه همتيان پيرانشهري.
جناب آقاي يونس رسولي مهابادي.
جناب آقاي سليمان جانفشان اشنوي.
جناب آقاي كاك قرني جرناس گوگتپه‌اي مهابادي.
جناب آقاي حسن بهروز مهابادي.
و نيز .. ديگر عزيزاني كه متاسفانه به علت ضعف حافظه؛‌ نامشان را فراموش كرده‌ام.

ليست نمايشگاههاي كردستان شناسي سوران كردستانی (محل/ زمان)

نمايشگاه اول / سالن شهرداري مهاباد؛ سال 1372 شمسي.

نمايشگاه دوم / موزه سنندج؛ سال 1372 شمسي.

نمايشگاه سوم / سالن شكوفه‌هاي سازمان تبليغات اسلامي سنندج؛ سال 1373 شمسي.

نمايشگاه چهارم / سالن نگارخانه ارشاد اسلامي سنندج؛ سال 1374 شمسي.

نمايشگاه پنجم / سالن شهرداري مهاباد؛ سال 1374 شمسي.

نمايشگاه ششم/ سالن تربيت بدني سردشت؛ زمستان 1374 شمسي.

نمايشگاه هفتم / سالن شهرداري مهاباد؛ سال 1375 شمسي.

نمايشگاه هشتم / طبقه تحتاتي پاساژ عباسي بوكان؛ خرداد 1375 شمسي. اين نمايشگاه با اينكه مجوز قبلي داشت؛ اما در روز افتتاح نمايشگاه با دستور كتبي تعطيل و موقوف شد.

نمايشگاه نهم / سالن شهرداري مهاباد؛ سال 1376 شمسي.

نمايشگآه دهم / در شهر ديواندره؛ اين نمايشگاه با اينكه بنا به پيشنهاد اداره ارشاد اسلامي ديواندره طراحي شده بود؛ اما به علت فقدان بودجه و عدم همكاري ارشاد استان و نيز فرمانداري ديواندره افتتاح نگرديد.

منتخبی از عكسهای يادگاری نمايشگاهای كردستان شناسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دو + شش =