فهرست طرحهای فرهنگی ناكام من
لیست آن بخش از طرحهای فرهنگی كه در خلال سه دهه اخیر از سوی دكتر سوران كردستانی به سازمانها و نهادهای فرهنگی ـ دولتی پیشنهاد گردیده ولی تصویب نگشته و انجام نشده است:
طرح تأسیس انستیتوی كردشناسی در كردستان ایران: این طرح در سال 1371 شمسی به استاندار وقت كردستان پیشنهاد گردید؛ ولی علاوه بر آنكه تصویب نشد و سرانجامی نداشت؛ اصل طرح به شیوه ناجوانمردانه‌ای دزدیده شد و به نام شخص دیگری رقم خورد؛ اما او هم تاكنون به طور جدی و فراگیر و قانونی كاری صورت نداده و تحركاتش مورد اعتنا و اقبال عمومی قرار نگرفته است. برای دریافت توضیحات بیشتر در این زمینه و در همین سایت؛ اینجا را كلیك كنید
طرح راه‌اندازی كلاسهای آمورش زبان كردی: این طرح نیز در سال 1371 شمسی به استاندار وقت كردستان پیشنهاد گردید؛ اما علاوه بر آنكه تصویب نگردید؛ اصل طرح به نام شخص دیگری رقم زده شد و او هم موفقیتی حاصل ننمود. برای دریافت توضیحات بیشتر در این زمینه و در همین سایت اینجا را كلیك كنید.
كنگره مولوی كرد: این طرح دو سال در اداره ارشاد اسلامی مهاباد (در زمان آقای مدنی) در بوته تعویق ماند و سرانجام تصویب نشد. شایان ذكر است كه رئیس اداره ارشاد مهاباد مولوی كرد را عراقی می پنداشت و لذا برگزاری كنگره برزگداشت وی را خدمت به دشمن بعثی و بیگانگان تلقی می نمود. بدینسان پس از عدم موفقیت در مهاباد؛ شخصا به اداره كل ارشاد كردستان مراجعه نمودم و طرح برگزاری كنگره مولوی را به رئیس وقت ارشاد كردستان(آقای امینی) ارائه نمودم. پس از گفتگوهای پی در پی با ایشان؛ سرانجام موفق شدم كه ایرانی بودن مولوی كرد را به اثبات برسانم و در نتیجه وی قول داد كه مجوز این همایش را صادر نماید. سپس به ارومیه بازگشتم و به محل كار موقتم در انتشارات صلاح‌الدین ایوبی مراجعه نمودم. در آن زمان واحد مطالعات و تحقیق را در آن مركز تاسیس نموده بودم و مسئول آن واحد بودم. دیری نگذشت كه خبر رسید اجرای كنگره مولوی كرد را به فرمانداری سقز و به شخص فرماندار محول نموده‌اند. بدینگونه حاصل سه سال تلاش من را به همین سادگی به شخص دیگری واگذار نمودند. جالب آنجا بود كه شخص مرا به جلسات هیئت برگزاری دعوت نمودند؛ اما نه به عنوان شخص ارائه دهنده طرح؛ بلكه به عنوان نماینده انتشارات صلاح‌الدین ایوبی. به هر تقدیر در نخستین جلسه هیئت برگزار كننده شركت نمودم. اما در آن جلسه شخصی به نام (امینی) از سوی دانشگاه آزاد اسلامی سقز به من متعرض شد كه چرا زبان اصلی مقالات را كردی و فارسی نوشته‌ام. وی كه معلوم بود می خواست ایرانی بودن خویش را به رخ فرماندار و دیگران بكشاند؛ یكی از مخالفان حضور من در جلسه بود. البته در همان جلسه پاسخ ایشان را دادم و گفتم كه خواتدن و نوشتن به زبان كردی طبق اصل پانزده قانون اساسی ایران جرم نیست و كاملا روا و قانونی می باشد و این حق یكی از حقوق مسلم كردان ایرانی محسوب می گردد. در ثانی؛ علاقمندی به زبان مادری نشانه تجزیه طلبی نیست و از این گذشته؛ اگر قرار باشد كه كنگره مردمی مولوی كرد برگزار شود؛ بهتر آنست كه در زادگاه مولوی؛ در اورامان؛ برگزار شود. خلاصه؛ این برخورد و چند موضع‌گیری نامناسب دیگر از سوی دیگر حاضران در جلسه از جمله فرماندار؛ باعث شد كه برای ماندن یا ترك جلسه تصمیم بگیرم. لذا بهترین گزینه اعتراض به آن وضع را در ترك جلسه دیدم و لذا هرچقدر آقای شهلایی سرپرست ارشاد سقز اصرار نمود كه جلسه را ترك نكنم؛ گوش ندادم و شبانه آن جلسه را به دلایل زیر ترك نمودم: دلیل اول ـ مخالفت ارشاد با صدور مجوز برگزاری مردمی مراسم. دوم ـ روا داشتن ظلم آشكار نسبت به اینجانب و دزدیدن طرحی كه من سه سال پیگیر آن بودم. سه ـ اعتراض و اسائه ادب از سوی آقای امینی نسبت به زبان كردی و قابل ندانستن آن به عنوان زبانی كه طبق قانون اساسی می تواند در كنار زبان فارسی اشاعه داده شود. و آخرین دلیل آنكه ـ فرماندار سقز و دیگر اعضای برگزار كننده را افراد مناسب و با صلاحیت ادبی كافی برای تصمیم‌گیری در مورد یك چنین كنگره‌ای تشخیص ندادم و هنوز هم معتقدم كه كنگره‌ای كه بعدها به همین نام در سقز برگزار شد؛ می توانست خیلی خیلی بهتر و پربارتر از آن برگزار شود ..
طرح جامع تحقیقات فرهنگی و مردمشناسی مناطق كردنشین جنوب استان آذربایجان غربی: این طرح را در اسفند ماه 1371 شمسی به استانداری آذربایجان غربی و شخص (آقای سعادت) استاندار وقت ارائه نمودم. پس از رفت و آمدهای مكرر به استانداری و گفتگو با معاونین ایشان؛ سرانجام قرارداد لازم تنظیم گردید و پروژه مطالعاتی آغاز شد. اما زمانی كه دستور پرداخت هزینه‌ها از سوی استاندار صادر گشت؛ یكی از معاونین دفتر سیاسی امنیتی استانداری موسوم به (آقای قهوه‌چیان) شدیدا با اجرای پروژه مخالفت نمود. ایشان شخصا به اینجانب گفت كه حتی اگر استاندار هم موافق باشد؛ من شخصا اجازه نمی دهم كه شما این كار را انجام دهید. مگر ما خودمان در ارومیه استاد دانشگاه نداریم كه این كار را انجام دهد. ایشان اضافه نمود كه: خود من كه مدرك كارشناسی جامعه شناسی دارم بهترین كسی هستم برای اجرای این پروژه . القصه این پروژه هم اینچنین ناكام ماند .. لازم به یادآوری است كه یكی از عوامل اصلی جلوگیری از انجام این پروژه به گمان قریب به یقین؛ نظر منفی انتشارات صلاح‌الدین و به طور مشخص مدیر داخلی آنجا؛ فردی به نام (فارمد) با نام مستعار (سلمان محدث حسینی) بود. زیرا آن زمان در انتشارات صلاح‌الدین كار می كردم و با آقای فارمد یا سلمان اختلاف نظر داشتیم و بعدها این اختلاف نظرها در سنندج هم ادامه یافت ..
پروژه تحقیقاتی تدوین فرهنگ شرح احوال و آثار عرفا و علما و ادبا پو شعرا و هنرمندان و رجال منطقه كردنشین مكریان: این طرح را در سال 1371 شمسی به اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان ارائه نمودم و پیرامون این موضوع بارها با شخص مدیر كل آقای (سپهری) مذاكره نمودم. اما پس از مدتی طرح مزبور تصویب نگردید و به بهانه نداشتن بودجه مسكوت ماند و بعدها اصل همین طرح به شخص دیگری موسوم به آقای (كمال خالدی) سپرده شد كه آنهم معلوم نگردید كه سرانجام كارش به كجا كشید..
پروژه تحقیقاتی تدوین دایره المعارف عشایر آذربایجان غربی: این طرح را در دی ماه 1371 شمسی به سازمان عشایری استان آذربایجان غربی ارائه نمودم كه این طرح هم به علت فراهم نبودن بودجه لازم انجام نگرفت.
طرح تدوین شناسنامه فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی شهر و شهرستان مهاباد: این طرح را در تیر ماه 1376 شمسی به فرمانداری مهاباد ارائه نمودم كه پس از بحث و بررسی فراوان و مذاكره با فرماندار وقت آقای (شیرازی) تصمیم به اجرای پروژه گرفته شد؛ اما با اینكه فرماندار به انجام این كار راضی بود؛ متاسفانه معاونین ایشان و بیشتر از همه یكی از كارمندان فرمانداری موسوم به (آهنگری) با اجرای این پروژه مخالفت نمودند و بدینسان همه تلاش من برای انجام این طرح مهم و ضروری برای پیشبرد امر توسعه همه جانبه این شهرستان؛ ناكام ماند ..
پژوهشی پیرامون موسیقی سنتی و مذهبی كردان ایران: تاریخ پیشنهاد طرح/ فروردین 1376 شمسی؛ این طرح به شبكه تلویزیونی برونمرزی سحر ارائه شد كه انجام نگرفت.
طرح تهیه برنامه‌ای رادیویی برای شبكه بین‌المللی سحر موسوم به (كردان آناطولی) كه در خرداد 1376 ارائه گردید اما متاسفانه تصویب و اجرا نشد.
طرح تهیه برنامه‌ای رادیویی برای شبكه بین‌المللی سحر موسوم به (كاروان شعر و موسیقی كردی) كه در تیر 1371 شمسی ارائه گردید ولی متاسفانه تصویب و اجرا نشد.
طرح تهیه و تولید برنامه‌ای تلویزیونی موسوم به (فرهنگ؛ آب حیات) برای مركز صدا و سیمای مهاباد: این طرح در مرداد ماه 1375 شمسی ارائه گردید كه متاسفانه تصویب و اجرا نشد.
طرح تهیه و تولید برنامه‌ای رادیویی موسوم به (ایران شناسی / كردستان شناسی) برای مركز صدا و سیمای كردستان: این طرح در شهریور 1375 شمسی ارائه گردید كه متاسفانه تصویب و اجرا نشد.
طرح تأسیس بنیاد خیریه محمد رسول الله (ص): این طرح در سال 1369 شمسی به شمار فراوانی از شخصیتهای اجتماعی شهر مهاباد ارائه شد و حتی تا مرحله به ثبت رسانیدن آرم و نام موسسه و تهیه اساسنامه پیش رفت؛ اما متاسفانه به علت عدم همكاری متمولین و مدعیان خدمات عام المنفعه انجام نشد.
طرح برگزاری نمایشگاه كردستان شناسی / ایران شناسی در شهر دیواندره: این طرح در شهریور 1379 شمسی به اداره ارشاد اسلامی دیواندره ارائه گردید؛ اما علیرغم تلاش فراوان سرپرست این مركز؛ به علت عدم همكاری فرماندار این شهر و نبود بودجه كافی؛ طرح تصویب و اجرا نگردید.
طرح برگزاری نمایشگاه كردستان شناسی / ایران شناسی در شهر بوكان: این طرح نیز در مهر ماه 1379 شمسی به اداره ارشاد اسلامی بوكان ارائه گردید؛ و تا مراحل صدور مجوز مقدماتی و بازید مسئولان ذیربط پیش رفت؛ اما در حالی كه تعداد زیادی از شخصیتها و مردم این شهر به مراسم افتتاحیه دعوت شده بودند و فرماندار وقت بوكان همكاری خوبی نشان داده بود؛ در روز و ساعت افتتاح با دستور كتبی مسئول ارشاد بدون هیچگونه دلیل مشخصی؛ این نمایشگاه تعطیل وممنوع شد. در ضمن علاوه بر اینكه آن نمایشگاه با هزینه شخصی تهیه شده بود؛ و اینجانب متحمل ضرر و زیان فراوان مادی گشتم؛ شخصا احضار شدم و شفاها مورد عتاب و توهین قرار گرفتم و موكدا به من دستور داده شد كه بار دیگر دست به یك چنین اقدامی نزنم.
طرح تدوین و انتشار شرح احوال و آثار مشاهیر علمی و دینی كردستان: این طرح بارها به مجمع بین‌المللی تقریب مذاهب اسلامی در تهران ارائه گردید؛ اما علیرغم گذشت یكی دو سال از ارائه طرح و چند بار مفقود شدن اصل طرح؛ به تصویب نرسید و جالب آن است كه به من گفته شد اگر این طرح در مورد كردستان تصویب شود دیگر اقوام ایرانی از جمله بلوچها و دیگران هم یك چنین طرحی را درخواست می كنند كه بالاخره معلوم نشد اگر آنها و یا دیگر مناطق ایران هم یك چنین طرحی را درخواست كنند؛ چه اشكالی می تواند در بر داشته باشد؟
طرح تولید تلویزیونی مستندی درباره آداب و رسوم كردان و بناهای تاریخی و مذهبی كردستان: این طرح بارها به شبكه بین‌المللی سحر ارائه شده است؛ اما متاسفانه به دلایل نامعلوم و واهی به تصویب نرسیده و انجام نگرفته است.
طرح تهیه وتولید چندین مجموعه مستند تلویزیونی درباره زبان وفرهنگ و آداب و رسوم و مسائل اجتماعی كردستان: این طرح از سال 1375 شمسی به بعد بارها؛ حتی بنا به درخواست شخصی مدیركل وقت مركز كردستان نوشته شد و ارائه گردید؛ اما متاسفانه بنا به دلایلی از جمله عدم ثبات در تصمیم گیری از سوی مدیر آن مركز و نیز كارشكنی عواملی مغرض و حسود در آنجا به تصویب نرسید و انجام نگرفت.
طرح تاسیس نمایشگاه و موزه مردم شناسی در شهر مهاباد: این طرح در اوایل سال1383 با حضور دو نفر از دبیران آموزش و پرورش به شهردار مهاباد پیشنهاد گردید. در حالی كه شهردار این طرح را پسندید و قول داد كه آن را اجرا كند و حتی قول داد كه یك هفته بعد شخصا به محل كارم مراجعه می كند و مرا برای بازدید محل آتی نمایشگاه همراهی خواهد نمود؛ اما متاسفانه اكنون یك سال از آن تاریخ می گذرد و از شهردار محترم و قول او خبری نیست و بدینسان این طرح هم به سرنوشت طرحهای ناكام اینجانب پیوست ..
چندین طرح تحقیقاتی در زمینه تاریخ معاصر كردستان: این طرحها را در سال 1379 شمسی به واحد پژوهشهای موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران در تهران و شخص آقای (موسی حقانی) ارائه نمودم اما متاسفانه هیچیك از آنهآ تصویب نگردید و اجرا نشد.
چندین طرح مطالعاتی در زمینه تاریخ و فرهنگ كردستان: این طرحها را در سال 1379 شمسی به مركز پژوهشهای وزارت امور خارجه ارائه نمودم كه تصویب و اجرا نشد.